HASAN KABABULUT

  Bu Toprak Memleketim, derdim, memleketim, Dağına, taşına seslenirdim Yankılarda adını dinlerdim  Sevdiğim göllerin, vadilerin.   Dünyada hiç bir yer,   bence Türkiye kadar güzel değildir… Madem emeğimi toprağına harcadım, Madem yorgunluğum göğüne dalmakla diner   Bir gün bağlardan, bahçelerden yürüdüm. Zeytinlikler, ardında çam ormanları, Birden bir tepeye varınca esmeğe başladı Kır çiçekleri, kayalar, fundalar üzerinden Oracıkta şehit olanların anıları.   Oracıkta şehit olanların kanı Karışmıştı çimenlerin yeşiline, Güler gibiydi her biri bir taşın gerisinde Rumeli\'nin, Anadolu\'nun bize benzer adamları.   Orada uzandım çimenlerin üzerine,      Orada çocukluktan gençliğe geçtim,           Orada anladım ölmez insanı,                Ölülerin inancıyla yaşar,                     Ölülerin inancıyla ölürse.                                                                        NECATİ CUMALI Fotoğraflar okuldaşım Oya Varhan'

Ne çok zaman gelip geçmiş aramızdan, sesli sessiz ne çok gülme ağlama girmiş aramıza mesafeler içerisinde. bu sabah uyandığımda penceremden çektiğim ilk fotoğrafla bir dostum geldi yitirdiğim, Derya Kaya.. aslında tam ismiyle Recep Derya KAYA sabah gelen tüm isimleri ile. Ama isimler anlatmıyor geleni bilmeyene. iki şiir var bende ondan kalan, biri ;  Gün Eksilmesin Penceremden Ne doğan güne hükmüm geçer, Ne halden anlayan bulunur; Ah aklımdan ölümüm geçer; Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. Ve gönül Tanrısına der ki: - Pervam yok verdiğin elemden; Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden! Cahit Sıtkı Tarancı sesi de gönlü de güzel adamdı o. Erken bir gidiş derler ya hani, tam da öyle oldu sonsuza kadar kalbimde sızısı bitmeyecek olan dostumun. Bir diğer şiir aslında tepeden tırnağa o idi bende. Kızı Elif bana sorduğunda babamı en çok ne anlatır  amca diye ; AŞK demiştim. Aşka aşık bir adamı en çok AŞK sözü anlatır.. TEK HECE Var mı beni içinizde tanıyan? Yaşanmadan çözülm