28 MART 2015 UNUTMADIKLARIMIZ

Canlar yitirdik onlarca yıl içinde... Çoğu birbirini sonradan bildi yanına gidip haber edince belki de... Çoğu sevgilerimizde yaş aldı hiç unutmadığımızca...
Kimi gencecikti , kimi koskocaman yürekli ama hepsi birer birer bizdik onların...
Her birinde sevgilerimiz kaldı emanet ettikleri... Her biri bir diğerinden daha yiğitti , bildik...
Efeler , kızanlar , uşaklar vardı bir uçtan diğerine Anadolu olan...
Kadınlar vardı her biri kocaman ve içten duruşları ile çiçek kokan...
Onlar ki toprakta karınca suda balık kadar çoktular , anlatılan ki onların öyküleriydi...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

üçü bir arada demiştim dostlarla paylaşırken...

  Bu Toprak Memleketim, derdim, memleketim, Dağına, taşına seslenirdim Yankılarda adını dinlerdim  Sevdiğim göllerin, vadilerin.   Dünyada hiç bir yer,   bence Türkiye kadar güzel değildir… Madem emeğimi toprağına harcadım, Madem yorgunluğum göğüne dalmakla diner   Bir gün bağlardan, bahçelerden yürüdüm. Zeytinlikler, ardında çam ormanları, Birden bir tepeye varınca esmeğe başladı Kır çiçekleri, kayalar, fundalar üzerinden Oracıkta şehit olanların anıları.   Oracıkta şehit olanların kanı Karışmıştı çimenlerin yeşiline, Güler gibiydi her biri bir taşın gerisinde Rumeli\'nin, Anadolu\'nun bize benzer adamları.   Orada uzandım çimenlerin üzerine,      Orada çocukluktan gençliğe geçtim,           Orada anladım ölmez insanı,                Ölülerin inancıyla yaşar,                     Ölülerin inancıyla ölürse.                                                                        NECATİ CUMALI Fotoğraflar okuldaşım Oya Varhan'
Read more